به گزارش مشرق، در میانه یکی از پرتنشترین جدالهای شرکتی سالهای اخیر در هالیوود، شرکت وارنر برادرز دیسکاوری رسماً از سهامداران خود خواست پیشنهاد تصاحب خصمانه ۱۰۸.۴ میلیارددلاری پارامونت–اسکایدنس را رد کنند؛ پیشنهادی که این شرکت آن را «ناکافی، پرریسک و گمراهکننده» توصیف کرده و نمادی از تشدید جنگ قدرت در دل صنعت رسانهای آمریکا دانسته است.
این درخواست در حالی مطرح میشود که وارنر برادرز دیسکاوری بهتازگی با نتفلیکس به توافقی ۸۳ میلیارددلاری برای فروش داراییهای کلیدی خود از جمله استودیوهای سینمایی، شبکه اچبیاو و سرویس استریمینگ دستیافته؛ توافقی که به گفته مدیران وارنر، مسیر «شفافتر، مطمئنتر و کمهزینهتری» برای سهامداران ترسیم میکند.
بااینحال، پارامونت که پیشتر و به طور محرمانه برای خرید وارنر برادرز دیسکاوری تلاش کرده بود، پس از علنی شدن توافق با نتفلیکس، با ارائه پیشنهادی تمام نقدی و اعلام قصد مراجعه مستقیم به سهامداران، وارد فاز تصاحب خصمانه (پیشنهادی که بدون رضایت و برخلاف خواست هیئتمدیره شرکت هدف ارائه شده) شد.هیئتمدیره وارنر برادرز دیسکاوری در نامهای صریح به سهامداران، پارامونت را به «ارائه اطلاعات گمراهکننده» درباره پشتوانه مالی این پیشنهاد متهم کرد و تأکید داشت که ادعای برخورداری از «پشتوانه کامل مالی» از سوی خانواده الیسون، با ابهامها و تناقضهای جدی روبهرو است. در این نامه هشدار داده شده که پذیرش پیشنهاد پارامونت میتواند هزینههای سنگینی از جمله پرداخت جریمه فسخ ۲.۸ میلیارددلاری به نتفلیکس را به شرکت تحمیل کند.
در مقابل، پارامونت بار دیگر بر ادعای خود مبنی بر تأمین «تمام منابع مالی لازم» پافشاری کرد و پیشنهادش را دارای «ارزش بالاتر» و «مسیر سریعتر» نسبت به توافق با نتفلیکس دانست. بااینحال، همین ادعاها بیش از آنکه اطمینانبخش باشد، پرسشهای تازهای را درباره منابع واقعی تأمین مالی این معامله برانگیخته است.
افشاگریها درباره نقش سرمایهگذاران خارجی، از جمله صندوق سرمایهگذاری عربستان سعودی، نهاد سرمایهگذاری قطر و شرکت افینیتی پارتنر متعلق به جرد کوشنر، داماد دونالد ترامپ رئیسجمهور آمریکا، موجی از نگرانیها را در میان تحلیلگران و ناظران سیاسی ایجاد کرده است.
هرچند اعلام شد افینیتی پارتنر از این روند عقبنشینی کرده، اما سایه سرمایههای مبهم و فراملی همچنان بر سر این پیشنهاد سنگینی میکند؛ سرمایههایی که منتقدان، آنها را نمونهای از نفوذ بیضابطه پول در ساختار رسانهای آمریکا میدانند.در این میان، دخالت جوییهای آشکار ترامپ نیز بر پیچیدگی ماجرا افزوده است. رئیسجمهور آمریکا بهصراحت اعلام کرده که قصد دارد در تصمیمگیری نهادهای نظارتی درباره هرگونه معامله احتمالی نقش داشته باشد و بار دیگر حملات تند خود به شبکه سیانان ــ که بخشی از داراییهای وارنر برادرز دیسکاوری است ــ را تکرار کرده است.
اظهاراتی که بیش از آنکه دغدغه رقابت سالم یا منافع عمومی را منعکس کند، بهروشنی با خصومت شخصی ترامپ نسبت به رسانههای منتقدش گرهخورده است.ترامپ همچنین در روزهای اخیر کوشیده فاصله خود را از خانواده الیسون و پارامونت نشان دهد و با اشاره به نارضایتی دیرینهاش از برنامه «۶۰ دقیقه» شبکه سیبیاس، مواضعی متناقض اتخاذ کرده است؛ رفتاری که بار دیگر نشان میدهد چگونه تصمیمهای کلان رسانهای در آمریکا میتوانند به گروگان کینهتوزیهای سیاسی و منافع شخصی تبدیل شوند.
در سطحی کلانتر، این نبرد شرکتی از نگاه بسیاری از ناظران، بازتابی عریان از منطق افسارگسیخته سرمایهداری رسانهای است؛ جایی که استودیوهای تاریخی، شبکههای خبری و میراثفرهنگی چند دههای، به ارقام میلیاردی در ترازنامهها تقلیل مییابند و سرنوشتشان نه بر اساس مسئولیت اجتماعی یا کیفیت محتوایی، بلکه با بدهبستانهای مالی و فشار سهامداران رقم میخورد. یکی از تحلیلگران رسانهای این وضعیت را به اپیزودی واقعی و «بهمراتب خطرناکتر» از سریال «وراثت» تشبیه کرده است.
«وراثت» سریالی تلویزیونی از شبکه اچبیاو است که نبرد قدرت، فساد ساختاری و زدوبندهای مالی درون یک امپراتوری رسانهای عظیم را به تصویر میکشد؛ جایی که اعضای یک خانواده ثروتمند برای تصاحب کنترل شرکت، اخلاق، حقیقت و حتی آینده رسانهها را قربانی منافع شخصی و سرمایهای خود میکنند. اشاره به این سریال، کنایهای است به شباهت نگرانکننده جدال واقعی وارنر، پارامونت و نتفلیکس با روایتهای تاریک این مجموعه از سرمایهداری افسارگسیخته و سیاستزده.
